23 de juny 2010

2010-02-06 a 07 - Aniversari de l'Etienne a Lille

L'Etienne es fa gran, s'ha de dir, l'Etienne es fa gran. 30 anys! I simpàtic com és ell ens convida a celebrar-ho al seu poble, prop de Lille. I com que és amic meu, i com que no hi he estat mai, decideixo anar-hi un dia abans per visitar. Me'n vaig al Nord, me'n vaig "Chez les ch'ti"!

Divendres vespre agafo el tren cap a Lille, m'instal.lo en un alberg i em dedico a visitar el centre i trobar un bon restaurant on menjar i beure local. El trobo i em foto les botes amb un hachis parmentier, no sé si és local o no, però com que a fora fa fred, aquest puré de patates amb carn picada entra que dóna gust i la cervesa belga Leffe Ruby acompanya molt bé.

El matí següent l'aprofito per visitar amb bona llum la ciutat. Esglésies, teatre, els carrers, antigues cases d'orígens espanyols de quan tot això ho governaven els Habsburg, de Carles I a Felip IV, tot guarda un ambient cavalleresc i força acollidor. Però tot? No, tot no! La catedral... que li han fet a la catedral?!?! Vaja, l'aspecte innovador i semi-grotesc de l'exterior queda totalment compensat quan la veus des de dins... Han fet una façana enterament de marbre blanc. Unes làmines prou fines que un cop a dins, quan el sol hi penetra dóna una lluminositat increïble al temple. Molt aconseguit.

I de nou al tren per anar fins a casa el Tinno. Em ve a recollir a l'estació de Phalempin i em porta fins a casa seva on pares, germans, familiars i amics s'hi van reunint poc a poc en una festa que va de menys a més, amb menjar i beure sense mesura, bon ambient, bona música i nous amics amb els que sense recordar-ho quedem citats per a futurs sopars.

El matí poc a poc s'aixeca i els que ens hi hem quedat a dormir també, per a un bon esmorzar i un passeig pels terrenys propers a casa el meu amic. Finalment els ch'tis són ben bona gent i no costa gens entendre'ls i seguir-los el ritme. Vive le Nord!

-----

-----
Etienne se hace mayor, hay que decirlo, Etienne se hace grande. 30 años! Y simpático cómo es él nos invita a celebrarlo en su pueblo, cerca de Lille. Y cómo que es amigo mío, y cómo que no he ido nunca, decido ir un día antes para visitar la zona. Me voy al Norte, me voy "Chez les ch'ti"!

Viernes por la tarde tomo el tren hacia Lille, me instalo en un albergue y me dedico a visitar el centro y encontrar un buen restaurante donde comer y beber local. Lo encuentro y me pongo las botas con un hachis parmentier, no sé si es local o no, pero cómo que afuera hace frío, este puré de patatas con carne picada entra que da gusto y la cerveza belga Leffe Ruby acompaña muy bien.

La mañana siguiente lo aprovecho para visitar con buena luz la ciudad. Iglesias, teatro, las calles, antiguas casas de orígenes españoles de cuando todo esto lo gobernaban los Habsburgo, de Carlos I a Felipe IV, todo guarda un ambiente caballeresco y bastante acogedor. Pero todo? No, todo no! La catedral... que le han hecho a la catedral?!?! Vaya, el aspecto innovador y semi-grotesco del exterior queda totalmente compensado cuando la ves desde dentro... Han hecho una fachada enteramente de mármol blanco. Unas láminas bastante finas que una vez adentro, cuando el sol penetra da una luminosidad increíble al templo. Muy logrado.

Y de nuevo al tren para ir hasta casa de Tinno. Me viene a recoger a la estación de Phalempin y me lleva hasta su casa donde padres, hermanos, familiares y amigos se van reuniendo poco a poco en una fiesta que va de menos a más, con comer y beber sin medida, buen ambiente, buena música y nuevos amigos con los que sin recordarlo quedamos citados para futuras cenas.

La mañana poco a poco levanta y los que nos hemos quedado a dormir también, para un buen almuerzo y un paseo por los terrenos cercanos a la casa de mi amigo. Finalmente los ch'tis son muy buena gente y no cuesta nada entenderlos y seguirles el ritmo. Vive le Nord!